Kto tu żądzi? Ty czy Twuj muzg? Czyli warzna wiedza o procesie uczenia się
Jestem ciekaw jak rozkłada się procent osób, które :
- Przeczytają treść, nie zauważywszy błędów w tytule.
- Przeczytają treść z nadzieją na pośmianie się z analfabety.
- Przejdą od razu do formularza kontaktowego i prześlą mi miłą lub
„miłą” wiadomość informującą o błędach. - Nawet nie zajrzą oburzone, zniesmaczone etc.
Dlaczego o tym piszę?
Okazuje się, że nasze mózgi uwielbiają wszelkie drogi na skróty (być może ze względu na ogromną ilość podświadomych procesów?) do tego stopnia, że wszelkie uzyskiwane świadomie lub nie świadomie informacje najczęściej przyjmuje tylko częściowo.
Co stanowi poważny problem w całym procesie nauki, gdyż nie wiedząc o tym procesie zdajemy się na łaskę zapracowanego i skupionego na naszym bezpieczeństwie mózgu, który:
Chętnie opiera się na posiadanej już wiedzy i odrzuca inne warianty
i możliwości ze zwykłej wygody i bezpieczeństwa;
Ten problem, w brew pozorom dotyczy ekspertów i specjalistów w określonej dziedzinie i książkowo wręcz łączy się z SamoUtrudnianiem, a dokładniej z ochroną samooceny.
Ekspert, któremu wielokrotnie potwierdzono, że jest ekspertem właśnie będzie dążył do utrzymania tej opinii poprzez spowolnienie własnego rozwoju w celu ochrony samooceny, a zwłaszcza wtedy, gdy kilka razy spotkał się z zagadnieniami w jego dziedzinie, o których nie wiedział.
Naturalnym wówczas odruchem jest wycofanie się, aby zweryfikować swoją wiedzę i ocenić powagę sytuacji. Jednak wystarczy, że problem się oddali i w tym czasie ekspert znów otrzyma kilka potwierdzeń swojej pozycji, a mózg przyjmie to z ulgą i skutecznie zniechęci do dalszej eksploracji zagadnienia. (częściowo przypomina to efekt Krugera-Dunninga, o którym poczytasz TU.
Najchętniej przyjmuje tylko te informacje, które są zgodne z jakimikolwiek już posiadanymi;
Można to sobie wyobrazić, że nasza wiedza to misterny witraż składający się z elemencików o określonym kształcie, kolorze, gramaturze etc. Jeśli więc nie panujemy świadomie nad zdobywaniem wiedzy, to przyswajamy jej tylko tę część informacji, którą nasz mózg naturalnie uzna za pasującą do jego własnego wzoru.
Daje się nabierać na efekt halo;
Załóżmy, że nasz znajomy podsunął nam świetny pomysł na rozwiązanie naszego problemu z samochodem. Na początku niechętnie, ale spróbowaliśmy i o dziwo okazało się, że było to rozwiązanie wręcz genialne.
Minęło trochę czasu i znów skorzystaliśmy z rady naszego znajomego, która też pomogła pomimo iż dotyczyła posadzonych w naszym ogródku drzewek i gdy sytuacja powtórzy się chociaż 3-4 razy, to do kogo ruszymy z następnym problemem?
Oczywiście, że do znajomego, tylko pozostaje pytanie czy będziemy jednak weryfikować otrzymane od naszego „eksperta” rozwiązania? Czy będziemy mieli na tyle odwagi? Czy będziemy mieli na tyle chęci?
Jak się przed tymi skrótami bronić? (choć czy to nie brzmi paradoksalnie, żeby bronić się przed własnym mózgiem?)
Kilka pomysłów:
„Odrywajmy” się od schematów myślowych poprzez zmianę otoczenia i zamiast w biurze, jak co dzień popracujmy na plaży lub też w biurze, ale zaprzyjaźnionej firmy.O pomoc w rozwiązaniu problemu poprośmy osoby, które teoretycznie kompletnie się na rozwiązaniu nie znają, jednak mogą rzucić nieoczekiwanie inne światło. Pod warunkiem jednak, że pozwolisz „innokształtnej” wiedzy dotrzeć do Twojej świadomości.
Poczytajmy prasę, książki, blogi czy wiadomości na tematy zupełnie dla nas nieznane, ale z nastawieniem na „dziurawienie” zapory, która wpuszcza to co znane;Dla mnie, 5 lat temu takim tematem była psychologia, która dzisiaj jest tym głównym 🙂 Innym zagadnieniem była wiedza o naszym organizmie od budowy, po procesy chemiczne i hormonalne. Poza tym kryptowaluty, metale szlachetne, ale i ezoteryka, bioenergoterapia, astrologia i wiele innych.
Świadomie nie dowierzaj wiedzy ekspertów, w tym również swojej!Świadomie zadawaj sobie przeróżne pytania, np. a co jeśli to nieprawda?
A co jeśli to nie pasuje do mojej sytuacji? A co jeśli zrobiłabym/zrobiłbym odwrotnie?
Pytaj u źródła. Jeśli przeczytasz jakąś książkę, artykuł lub opracowanie naukowe, to napisz do autora wiadomość z kilkoma pytaniami – ta strategia szybko nauczy Cię wnikliwego zgłębiania wiedzy, gdyż jeśli chcesz o danym temacie podyskutować z autorem, to oznacza, że musisz go dostatecznie, a przede wszystkim świadomie zgłębić.
Zrób tak chociaż raz na 3-6 miesięcy.
A co wspólnego z tym artykułem mają błędy w tytule?
Pomyśl samodzielnie i zapytaj autora 🙂 pisząc na adres karol@samoutrudnianie.pl
Pozdrawiam
Karol